به گزارش اکوایران،در حالی که کمتر از ۱۴ ماه به پایان دوره ششم شورای اسلامی شهر تهران باقی مانده، ابهام در خصوص سرنوشت ادامه فعالیت شهرداران، به‌ویژه در کلان‌شهرها، به موضوعی داغ در محافل سیاسی و حقوقی کشور بدل شده است. مهدی اقراریان، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران، از جمله چهره‌هایی است که با لحنی شفاف، نسبت به نارسایی‌های حقوقی در قانون اصلاح‌شده شوراها هشدار می‌دهد؛ قانونی که به باور وی، اگرچه دوره شوراها را تمدید کرده، اما در مورد شهرداران دچار سکوت معنادار است.

ابهام قانونی: تمدید شوراها، نه شهرداران؟

اقراریان معتقد است: «در قانون جدید تنها به تمدید دوره شوراها پرداخته شده و هیچ اشاره مستقیمی به ادامه فعالیت شهرداران نشده است». به گفته وی، تبصره ماده ۳ قانون اصلاحی، زمان‌بندی دوره شوراها را مشخص کرده اما در خصوص مدت زمان مأموریت شهرداران سکوت اختیار کرده، حال آنکه انتخاب شهردار به استناد بند ۱ ماده ۸۰ قانون شوراها صورت می‌گیرد که صراحت دارد دوره خدمت شهردار چهار ساله است.

او افزود: «اگر شورای شهر قم امروز شهرداری را انتخاب کند، او طبق قانون تا چهار سال باید بماند. اما اگر انتخاب او در واپسین روزهای فعالیت شورا صورت گیرد، دوره‌اش با پایان شورای ششم خاتمه می‌یابد».

 تفسیر متناقض از قانون: ادامه مسیر یا پایان مأموریت؟

این سخنان در تضاد کامل با دیدگاه‌هایی است که در روزهای اخیر از سوی برخی نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر تهران ارائه شده‌اند. برای نمونه، پرویز سروری، نایب رئیس شورا، تاکید کرده که قانون به صراحت تمدید دوره شهرداران را نیز لحاظ کرده و ادعای برخی از اعضا ناشی از نشنیدن اظهارات ریاست مجلس در صحن علنی بوده است.

وی با استناد به گفته‌های رسمی رئیس و نایب‌رئیس دوم مجلس گفت: «تمدید دوره ششم شورا، به معنای تمدید خودکار احکام شهرداران منتخب نیز هست. لذا شهردار تهران می‌تواند تا پایان خرداد ۱۴۰۵ در جایگاه خود باقی بماند».

 مهندسی قدرت در سایه انتخابات؟

اما اقراریان این استدلال را ناکافی می‌داند. او هشدار می‌دهد: «برخی تلاش دارند با ایجاد تفسیر خاص از قانون، مسیر را برای تداوم مدیریت کنونی هموار کنند. کمپین‌هایی نظیر تهران دوست‌داشتنی درواقع بخشی از یک پروژه سیاسی است که هدف آن مهندسی انتخابات آتی و تضمین پیروزی یک فهرست خاص در سال ۱۴۰۵ است».

وی افزود: «اگر شهروندان تهرانی در انتخابات آتی مشارکت فعال نداشته باشند، این فهرست شانس بالایی برای پیروزی دارد. در این صورت به‌جای اینکه شورا شهردار را انتخاب کند، شهردار با مهندسی آرا، اعضای شورا را تعیین خواهد کرد».

انتخابات، آزمونی برای مردم و حاکمیت محلی

در شرایطی که تنش‌ها در خصوص تداوم یا پایان کار شهرداران وارد فاز حقوقی-سیاسی شده، اهمیت شفاف‌سازی حقوقی و افزایش آگاهی عمومی بیش از پیش احساس می‌شود. به گفته اقراریان، باید مردم به صحنه بیایند تا از طریق صندوق‌های رأی، مسیر آینده شهر را تعیین کنند.

او  تاکید کرد: «امیدواریم سال ۱۴۰۵، با مشارکت گسترده مردم و حضور پررنگ رسانه‌ها، شاهد انتخاباتی رقابتی، شفاف و پرشور باشیم. چراکه نهایتاً تصمیم مردم است که آینده تهران را رقم خواهد زد».